Bulutsuz gecelerin en güzel yoldaşlarıdır yıldızlar ve ay. Ne de büyüleyici bir şekilde arkadaşlık ederler geceye. Büyüklü küçüklü yıldızlar kesik kesik parıltılarıyla, ay ise güneşten aldığı parlaklıkla, sessiz sakin… Yine bir gün çok etkilenmiş bir şekilde dolunayı izlerken aklıma geldi: Ay güneşten aldığı ışığı nasıl yansıtabiliyor?
Ayın güneşten aldığı ışığı yansıttığını öğretmişlerdi küçükken. Ama bu nasıl mümkün oluyordu? Ay katı ve opak bir cisim değil miydi? O güneşten aldığı ışığı yansıtabiliyorsa güneşin altında duran karpuzlar neden yansıtmasındı. Sonuçta güneş aynı güneşti. Işığı ayna gibi, metal gibi parlak olan herhangi bir yüzey yansıtabilirdi benim bildiğim kadarıyla. Ay böyle olmamasına rağmen nasıl yansıtıyordu?
Araştırdım, soruşturdum, öğrendim. Ay gibi katı ve saydam olmayan bir cismin üzerine gelen ışığı yansıtabilmesi, güneşin ne kadar güçlü bir ışık kaynağı olduğunu gösteriyormuş. Güneş ışınlarının enerjisi o kadar yüksek ki; aya geliyor, yüzey tarafından bir miktarı soğuruluyor, ama daha da bitmiyor ve geriye kalan kısmı da (yüksek enerji-çok az miktar enerji = baya bir enerji) ayın etrafındaki incecik toz katmanının da yardımıyla yansıtılıyormuş. Ve bu sayede biz de yıldızlardan daha parlak bir şekilde ayı görebiliyormuşuz. Eğer dünyamızın etrafında atmosfer olmasa ve bize de böyle yüksek bir enerji doğrudan gelebilseymiş karpuzlar da ışığı yansıtabilirlermiş anlayacağınız. Tabi o sıcaklıkta varlıklarını sürdürüp sürdüremeyecekleri ayrı mesele.
Ek bilgi: Ay’a bu sefer daha farklı bir ilgiyle, daha başka meraklarla bakmak isteyenler için, 18 Ağustos Perşembe 16 Eylül Cuma 16 Ekim Pazar önümüzdeki dolunay günleri.
Büşra Bakırcı
mbusrabakirci@gmail.com
İlk yorumu siz yazın