Hepimiz küçükken deneyimlemişizdir, önce bir gözümüzü sonra diğer gözümüzü kapatıp da bakınca önümüzdeki cismin yer değiştiriyormuş gibi olduğunu. Şimdi bir daha deneyelim: Önce elimize bir kalem alıp kalemi göz hizamızda, ama gözümüzden olabildiğince uzakta tutuyoruz. Sonra sağ gözümüzü kapatıp kalemin konumuna bakıyoruz. Hemen ardından da sağı açarken solu kapatıyor ve kalemin yer değiştirdiğini görür gibi oluyoruz. Bilirsiniz işte…
Sağ ve sol gözün, kalemi farklı yerlerde görmesi 3 boyutla açıklanıyor. Beynimiz sağ gözden gelen ve sol gözden gelen 2 boyutlu (en ve boy) birbirinden farklı görüntüleri birleştiriyor. Ve böylelikle bir derinlik algısı oluşuyor. Biz derinliği gözümüzle gördüğümüzü sanıyoruz. Fakat aslında o üçüncü boyut (3D) yalnızca beynimizle algıladığımız bir şey olarak ortaya çıkıyor, gözle görülen bir şey değil yani.
Peki, televizyona çıplak gözle baktığımızda 3 boyutlu göremezken nasıl oluyor da sinemada 3 boyutlu filmler izleyebiliyoruz? Şöyle ki, 3 boyutlu görüntü elde etmek için 2 kamerayla ya da 2 kamerası olan tek bir kamerayla çekimler yapılıyor. Ve bunlardan iki farklı görüntü elde ediliyor. Kameraların birbirlerine olan uzaklıkları ile lenslerinin boyutları, gözlerin uzaklık ve boyutlarıyla orantılı olduğunda da görüntüler üst üste konularak birleştiriliyor ve yine bir derinlik oluşturuluyor. 3D gözlükleri taktığımızda da bu derinliği görebilir hale geliyoruz.
Biliyor muydunuz?
Üç boyutlu algılama, yalnızca 10 metreye kadar olan mesafelerde geçerli. 10 metreden sonra derinlik algılanamaz oluyor.
Oldukça ilgi çekici 3D yanılsamaları için:
Büşra Bakırcı
İlk yorumu siz yazın