İmanlı delikanlı

Delikanlı sözlüklerde; çocukluk çağından çıkmış genç erkek; gençlere bir seslenme sözü; sözünün eri, dürüst, namuslu (kimse) vb. anlamlara gelmektedir.

Genellikle yukarıda üçüncü olarak bahsettiğimiz anlamda olmak üzere, imanlı bir delikanlının özelliklerini yazmaya çalışacağım.

İmanlı delikanlı, imanını kuvvetlendirecek kitapları okur.

İmanlı delikanlı sözünden dönmez. Özü sözü birdir, münafıklık alametleri taşımaz ve yapmaz.

Hayatperest değildir, cazibeli olan toplum hayatına ve sanal medyaya aldanmaz. Zamanın çoğunu sanal medyada geçirmez.

Hizmetini siyasî cemaatler içinde değil, iman dairesinde, uhuvvet prensipleri çerçevesinde yapar.

Allah’ın isimlerinin tecellilerini en küçük bir varlıkta bile görerek, Allah’ın varlığını, birliğini ispat edebilir.

Gideceği yolda önce Kur’ân’ı, sonra Hz. Muhammed’i (asm) ve sonra da Risale-i Nur esaslarını rehber tutar.

Her zaman doğru söyler, fakat her doğruyu her zaman söylemez. Çünkü herkesin söylenen sözün hangi anlama geleceğini bilmediğini bilir.

Gıybet yaparak arkadaşlarını canavarcasına dişleme fiilini işlemez.

İmanlı delikanlı dedikodu yapmaz, fitne çıkarmaz.

Hz. Ömer’in (ra) dediği gibi, kendini ölüme götürse bile doğruluktan ayrılmaz.

İmanlı delikanlı, hatalarını görür, kabul eder, onlardan ders alır ve son merhalede de o hataları en kısa zamanda düzeltir.

İmanlı delikanlı, hiçbir zaman ve zeminde “Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın” tavrına bürünmez. İmanlı delikanlı, “Kim bir cana kıymamış veya yeryüzünde fesat çıkarmamış birisini öldürürse, bütün insanları öldürmüş gibidir.” (Mâide Suresi. 32) ayetinin işaretiyle, bir masum kardeşinin hakkını, bütün halk için dahi olsa iptal etmez. Buna bağlı olarak da, adalet-i mahzanın gereği uygulanabildiği takdirde adalet-i izafiyeye gitmez. Aksi halde bunun zulüm olacağını bilir.

İmanlı delikanlı hizmetten kaçmaz. Hizmette öncü olur, mükâfatta görünmez olur.

İmanlı delikanlı büyüklerine hürmet eder, küçüklerini korur, ana babasına hürmeti esirgemez.

İmanlı delikanlı az konuşur, öz konuşur. İmanlı delikanlı tavuk gibi erkenden yatmaz. Gerektiğinde hemen uyanır. İmanlı delikanlı sallama çay içmediği gibi sallama Risale de (sadeleştirilmiş) okumaz. İmanlı delikanlı, hadiste bahsedildiği üzere, kendisine yapılmasını istemediği şeyi kendisi de başkasına yapmaz. Aynı zamanda da ‘sinirlendiğinde veya öfkelenince susar, konuşmaz’.

İmanlı delikanlı, Allah’tan korkan ve sözün doğrusunu söyleyendir.1

İmanlı delikanlı, nasıl ki yolcu olduğunu bilir, bulunduğu yerden çıkacağını bildiği gibi bu dünyadan da çıkacağını bilir. Ona göre davranarak yaşar. Vücudunu Mucidine feda ederek son nefesine kadar yaşar.

İmanlı delikanlı, “süflî ve lüzumsuz bir fikir şuuruna gelir ve onu meşgul ve rahatsız ederse, ona dikkat sarf etmekten vazgeçer. Zihnini dağıtmamak için, gayesi dışındaki lüzumsuz şeylerle oynamaz. Vaktini zayi etmez. Zamanını israf eden münakaşa ve sohbetlere katılmaz ve kendisine bir şey emanet edildiğinde emanete hıyanet etmez, hıyanet edene de hıyanet etmez.”2

İmanlı delikanlı, diğer Müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, onu (düşmanına) teslim etmez. Bilir ki, (mü’min) kardeşinin bir ihtiyacını giderirse Allah da onun bir ihtiyacını giderir. Yine bilir ki, Müslüman’ı bir sıkıntıdan kurtarırsa, bu sebeple Allah da onu kıyamet günü sıkıntılarının birinden kurtarır. Ve diğer bir Müslümanın kusurunu örterse, Allah da Kıyamet günü onun kusurunu örter.3

İmanlı delikanlı, boş sözlerle, çirkin davranışlarla karşılaştığı zaman, izzet ve şerefini muhafaza ederek oradan uzaklaşır.4

İmanlı delikanlı, ubudiyetini sırf ilahî bir emir olduğu için yapar. Çünkü bilir ki, ubudiyetin gerekçesi emr-i İlahî, neticesi de rıza-ı İlahî’dir.

İmanlı delikanlı, elması elmas bilir, camları elmasa tercih etmez. Yani, bu asrın hastalığı olan, dünya için ahiretini feda etmez. Cam dünya hayatı, elmas ise ahiret hayatı olduğunun farkındadır. İmanlı delikanlı, imanının gözüyle, Kur’ân’ın talimiyle, nuruyla, Hz. Peygamber’in (asm) dersiyle, ism-i Hakîm’in göstermesiyle hareket eder ve her varlıkta, tıpkı bir asay-ı Musa gibi, Allah’ın varlığını ve birliğini ispat eder.

İmanlı delikanlı, demokrattır, demokrasiyi savunur, herkesin her zaman ve zeminde fikirlerini anlatması için mücadele eder.

İmanlı delikanlı, çaresiz kaldığında kendinin çare olabileceğini bilir ve çaresi bulunan bir işte acizlik göstermez, çaresi bulunmayan bir işte de ağlayıp sızlamaz. Tevekkül ve sabırla hareket eder.

İmanlı delikanlı, bilir ki; Hakk’ın hatırı âlidir, onu hiçbir hatıra feda etmez.

Hâsılı, İmanlı delikanlı, delikanlı gibi davranır.

 

Dipnotlar:
1- (Ahzab, 70)
2- Zübeyir Gündüzalp, Altın Prensipler
3- Buhârî, Mezâlim, 3; Müslim, Birr, 58
4- Furkan suresi. 72

İlk yorumu siz yazın

Makale hakkında düşüncelerinizi paylaşın:

E-Posta adresiniz kesinlikle gizli kalacaktır.


*