Her Zorluğu Aşmak Bir Bismillah’a Bakar

Her şey Bismillah ile başlar. Her güzelliğin ve hayrın altında Bismillah yatar. Bismillah ile var olunur.  Her varlık Bismillah ile yola çıkar.

İnsan kâinat yolcusudur. O yolculukta Bismillah tükenmez kuvvet, bitmez bereket ve engin rahmettir.

Hayatta hayır vardır. Ruh, Bismillah der, rahme düşer. Kabri andıran o karanlık yerde dokuz ay sabırla bekler. Kıvama erince ‘vira Bismillah’ der, dünya meydanına iner. Bir çiçek gibi dünya bahçesine ekilir. Aciz, güçsüz bebekken Bismillah der, annesini, babasını musahhar eder. ‘Ben kendime yeterim’ dediği an kendi hâline bırakılır. Anne sütü, baba suyu keser.

Bismillah mayadır. Suya üflenir şifa, kâinata üflenir gıda olur. Arı Bismillah der, suyu bal eder. Bismillah’sız içen zehir içer.

Bismillah ile insanın bütün zerreleri secde eder. Bismillah diyene kâinat secde eder. Asker Sultan’ın adını alır, orduyu arkasına takar. İnsan Bismillah, der, Rabbine boyun eğer. Varlık Bismillah diyene boyun eğer. Hayvan insan gibi zikretmek ister. İnsan Bismillah der, kurban eder. Canını canına, hayatını hayatına, sesini sesine, sütünü göğsüne katar. Kurban, insan diliyle, hâliyle zikre başlar.

 

Vira Bismillah, Yine Bismillah

Bismillah bereket ve hayırdır. Çoğaltan etkisi vardır. İnsan Bismillah der, çiçek diker. Canından canına can katar. Bahçe dergâh olur. Çiçeklerle zikir halkası kurulur. Binbir renk, koku, tütsü içre Bismillah diye diye yer gök inler. Bismillah’sız dikilen çiçek çürür. Bismillah’sız öpülen kalp ölür. Bismillah’sız hayata dokunan kendini de, dokunduğunu da öldürür.

Çekirdek ağaç olmak, Rabbini binbir dille, dalla, yaprakla, çiçekle, kokuyla anmak ister. Çürümeyi göze alır. Bismillah der, toprağa girer. Sabreder. Baharda binbir dalla, duayla çıkar.

Tohum Bismillah der, varlığı emirber nefer eder. Toprak kendini ayaklarının altına serer. Su ayaklarına kapanır, secde eder. Güneş göklerden koşup gelir. Bismillah der, ipek gibi yumuşak kök ve damarları taşı, toprağı deler, geçer. Kendinden binlerce kat ağır ağacı omuzlar.

Hayat bir ulu güzelliğe başlamaktır. Bismillah varlığa can verir. İnsan Bismillah der, ağaç diker. Meyvesinden dünyada da, ahirette de yer. Dünya Hz. Muhammed (asm) ile başlar. O (asm) dünya bahçesine Bismillah ile dikilen ağaçtır. Bismillah diyerek diktiği ağaçlar yeşerir. Yanındakinin kurur. İhtimal ki Bismillah çekmemiştir. Ellerinden hayır çeşmeleri akan Ağaçların Sevgilisi (asm) kuru fidanı alır. Bismillah der, toprağa emanet eder. Tekrar hayat bulur. Vefat edince Bismillah’ı kesilir. Üstünde zikrettiği kütük enin eder, kendinden geçer. Ahirete göç eder.

Kâinat sırlarla dolu bir saraydır. Anahtarı Bismillah’tır. Bismillah bütün varlığın hâl diliyle her daim tekrar ettiği duadır. Varlık Bismillah ile o saraya girer. İnsan dünya denilen saraya onunla girer. Bahçesine ihlâs ve Bismillah’la ameller eker. Bir batman ihlâslı amel binlerce ihlâssız amelden daha değerlidir. Bir Bismillah’lı eylem binler Bismillah’sızdan daha hayattardır. İnsan Bismillah ile varlığa dokunur. Canını canlarına katar. Bismillah ile başladığı hayatı Elhamdülillah ile sona erer. Binbir Cennet meyvesini içeren çekirdek gibi toprağa düşer. Binler çeşit meyve veren ağaç olarak Cennet’te dirilir.

Öyleyse Allah namına başlamalı. Allah namına işlemeli. Allah namına söylemeli. Allah namına sözü kesmeli. Allah namına yaşamalı. Allah namına ölmeli. Vesselam.

İlk yorumu siz yazın

Makale hakkında düşüncelerinizi paylaşın:

E-Posta adresiniz kesinlikle gizli kalacaktır.


*