Hiç şöyle hissettiğin oluyor mu? Bir ortamdan içeri adımını attığında herkes dönüp sana bakıyormuş ya da yolda yürürken yanından geçtiğin insanların bakışları sana çevriliyormuş, sanki herkes; kıyafetindeki, yürüyüşündeki ya da zihnindeki bir şeyleri fark ediyor, okuyor ve anlıyormuş gibi.
Eğer cevabın evetse korkma, hiç yalnız değilsin.
Bu his çoğumuzda oluyor. Sanki üstümüze bir sahne ışığı tutulmuş da kapkaranlık ortamda bir biz belirmişiz hissine kapıldığımız zamanlardan bahsediyorum. Bu hisse “sahne ışığı etkisi” (spotlighteffect) deniliyor. Şuradaki videoyu izlediğinde yaptığım tarif daha açıklayıcı olacak.
Fakat işin aslını söyleyeyim. Kimse sana, bana veya ona o kadar da dikkat etmiyor. Kendimizi en çok fark eden yine kendimiziz.
Kıyafetin bugün dünkünden daha mı farklı duruyor, bilmiyoruz. Yolda yürürken kambur mu duruyorsun, bilmiyoruz. Zaten hepimiz, kendimizle o kadar meşgulüz ki, bir de birbirimizdeki böyle ufak detayları fark etmeye fırsatımız kalmıyor (çoğu zaman).
Yani bu sahne ışığı etkisini üstünde hissedip de gerilmene hiç gerek yok.
Rahat ol.
Gayet iyi görünüyorsun.
İlk yorumu siz yazın