Artık çoluk çocuğu, genci yaşlısı bir araya gelir gelmez selfie çekiniyoruz. Benim babaannem ile çekilmiş bir selfiem var mesela. Güzel, eğlenceli, mutlu anılara sebep olduğu kesin. Şimdi istiyorum ki, bu satırları ve derginin kapak yazılarını okurken hepimiz bir selfie çekmeye hazırlanalım.
Nasıl mı?
“En bahtiyar odur ki, …mâlâyâ’ni şeylerle ömrünü telef etmesin, kendini misafir telâkki edip misafirhane sahibinin emirlerine göre hareket etsin, selâmetle kabir kapısını açıp saadet-i ebediyeye girsin.” (Şualar) diyor Bediüzzaman.
Mâlâya’nî şeylerle ömrü telef etmemek… Faydasız şeylerle ömrü boşa harcamamak yani… Son birkaç yıldır kullanımı hızla artan, tüm yaş gruplarının ilgi odağı haline gelen; akıllı telefonlar, tabletler, LCD’ler vaktimizin çoğunu alıyor. Vaktimizi almakla kalmıyor, ömür sermayemizi de tüketiyor. Günümüzün çoğunu başımız önde geçiriyoruz. Başımız secdeye çok daha hızlı gidip geliyor artık. Namazda rekât aralarında telefonuna gelen bildirimlere bakmayan varsa ne mutlu ona.
Hadi şimdi bir selfie çekelim…
Facebook, Twitter ve Instagram’a gün içerisinde kaç kez giriyor, her girişte ne kadar kalıyoruz? Oturup hesabını yapmak istesek, biraz da öyle tükenecek şu kıymetli ömür dakikaları… Yolda yürürken dahi elimizden düşüremediğimiz telefonlarımızla, kafamızı gözümüzü bir yerlere çarpmışlığımız da yok değildir sanırım.
Peki, sadece zamanımızı alıp ömrümüzden mi götürüyor? Bediüzzaman’ın sözünden hareketle; dünya misafirliğimizde, misafirhane sahibinin emirlerine uygun hareket etmekten ve bizleri ebed-i saadete doğru yol almaktan alıkoyacak hâllere zemin hazırlamıyor mu? Sosyal medyada karşılaştığımız yüzlerce farklı bilgi ve fikir, hem zihnimizi bulandırıp, hem de içinden çıkması zor bir kutuplaşmaya götürmüyor mu bizleri?
Hadi şimdi bir selfie çekelim…
Başımızı kaldırıp ekranlardan, ellerimizi çekip o cihazlardan; başımızı iki elimizin arasına alalım ve biraz düşünelim, sorgulayalım kendimizi… Hâlimizi zihnimizde fotoğraflayalım, kalp ve vicdanımızda değerlendirelim… Çıkan sonuçlarla hayattaki hedef ve gayelerimizi karşılaştıralım. Gerisi bize kalmış. Aynen devam mı? Yoksa misafirhane sahibinin emrine uygun hareket etmeye gayret mi?
Belki bu selfieler neticesinde kaleme kâğıda bir şeyler dökülüverir de bizimle paylaşırsınız…
Böyle önemli bir konuyu ve pek çok emekle hazırlanan bir sayıyı daha nazarlarınıza sunabilmiş olmanın şükrü ile istifadeli okumalar dileriz efendim…
İlk yorumu siz yazın