Sabah erkenden yola düşer çocuklar
Kırağı düşmüş pamuk tarlasına
Dizilirler üçer beşer annelerinin arkasına
Güneş doğar tarlada, güneş batar tarlada
Ağlayan bir bebek vardır hep arkada
Su akar, zaman akar
Bebeğe başka bir bebek bakar tarlada
Sabah çay, öğlen çay, akşam çay
Zaman geçsin diye say
Bir ay.. iki ay.. üç ay…
Çocuklar üşür pamuk tarlasında…
Akşam olur birer birer
Evrensel kadınlar çıkar tarladan
Bilmeyen onun farkını göremez paryadan
Yol uzun, adımlar kısa
Kimden istesin hakkını haklıysa
Baba garip, evlat garip, memleket garip
Bütün bir şark bundan mustarip
Çalışmak ibadettir bir yerde
Kul çalışmakla nasıl düşer derde
Görün, bilin, hak yok, hukuk yok
Bu evrensel insanlara
Yokluktan başka hak yok
Tencere kaynasın diye bu emek
Bu bin bir cefa
Alamaz alnının terinin karşılığını bir defa
Ne babalar yaş döker ne kadınlar ağlar
Çarkı dönsün diye ağalar
Bin hileye koşar, bin sebep bağlar
Güneşin altında emek var, bedel yok
Pamuk tarlasında
Hak yok, hukuk yok
İlk yorumu siz yazın