Biraz sağa biraz solaaa. Olmadııı. Şöyle çaprazlamalı. Böyle yönedineliiiii. Yok yine olmadıııı. Mobilya yerleştiriyoruz sananlar olmuş olabilir. Beynimin içindeki mobilyalar ayakta sanırım. Şekilden şekle giriyorsun, bakıyorsun olay fiziksel değil. Saymadığın koyunudur, eşeğidir, ineğidir de kalmıyor. Eee, konu matematiksel de değil…
Kafanın içine bağırasın geliyor: “Derdin neeee! Açık konuş benimleee” diye. Bu durumu hepimizin aynı şekillerde, farklı detaylarla ara ara yaşaması çok ilginç değil mi?
Yiyip yiyip kilo almayanlara sinir olduğumuz gibi kafası yastığa beş kala horlama sesi gelenleri hatırlayıp o anlık bir iç çekiş de getirdik mi tamamdır.
İyi de arkadaşım; kafadaki hesaplaşmalar bitiyor. Biriyle tartıştıysak, “Şöyle cevap verseydim…” diye çekişmeler bitiyor. Gelecek hayaller bitiyor. “Yarın sabah ne yesem?”ler bitiyor. Uyumak için girdiğin şekiller bitiyor. Koyunlar bitiyor. İnekler horluyor. Ama yok. Uyku gelmiyor! Bu ne gurur be mübarek..
Bakıyorsun savaşsan da çare yok, bırakıyorsun akışına. Camdan bakıyorsun, başka kim uyuyamamış diye. O an çocukluğuma gidiyorum. Hep merak ederdim ve hayalen seslendirdim: “O ışığı yanan pencere, içerdeki kişi! Mutlu musun, iyi misiiin, her şey yolunda mı dostum?”
O yaşta insanların mutlu olmasına neden takılıyorsam… Aslında çocukların da büyük hareketleri var okumasını bilirsek. Eşimin yeğeni mesela, sokaktaki her arkadaşına bir şey yedirmek için evden bir tabak hazırlar. Normal şartlarda her çocuğun önemseyeceği bir durum değil. O da onun büyük hareketi. Her çocukta var bir büyük hareket, davranışları okumak gerek.
“Vaay, geleceklerini şekillendirmede de bir ipucu olabilir bu aslında” dedikten sonra, “Ya bu saatte neden bu çıkarımları yapıyorum?” diye hayıflanırken suratıma fener tutuldu gibi oldu. Çocukluktaki bu hareketim; şimdi herkesin yüzünü biraz olsun tebessüm ettirme çabamın, mizah yazılarına yönelme isteğimin, anaokulu öğretmeni olup önceliğimin neşeli ve mutlu çocuklar yetiştirmek olacağına bir işaretmiş mi ki?!
O zaman çocukların büyük hareketlerini okursak geleceklerindeki hassasiyetlerini şimdiden anlayabilir, doğru destek olabiliriz. Bu uykusuzluk serüveninden bir aydınlanmaya geçiş yaptığım için mutlu, huzurlu ve gururlu olarak yatağa geçip aziz dostum tavanla bakışmaya gidiyorum.
Zira hâlâ gram uykum olmadığı gibi bir de aydınlattım gecemi.
Sizlere de bol aydınlanmalı geceler…
İlk yorumu siz yazın