KEYFİNCE LÜGÂT

Ümit Ülkesi’nden notlar

Yapışmış yakasına ümidin; Bırakmıyor. Yolmuş, yokuşmuş, kışmış… Yok; denizler alev alıp tutuşmuşmuş! Çölmüş, yakarmış, fırtınaymış… Gözleri ümidin gözlerinin içinde… Ha dizi dibinde… ha Çin’de… Kuşlar kadar hür… Yürür ha yürür. * * * İNSAN = […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Perdeleri aralamak

Evet; her ân aralanıyor perdeler. Gülüyorsun bir çiçeğe, bir kelebeğe… Yıldızlara el sallıyorsun. Selâm veriyorsun tanıdığın; tanımadığın kimselere. Ümidini kıramıyorlar; yüzünde bahar tebessümler… Ağlarken de tutunuyorsun hayata. En güzeli; okula gitmiyorsun; Kalıpları sevmediğin belli! Bir […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Bir kaçış hikâyesi

Bir kaçış hikâyesi Yakından bak biraz; göreceksin kendini! Bu kaçmak nereye kadar! Ah! Kendimi, kendime tercüme etmeliyim. * * * BULUT OKUMALARI: Bu “bulutları…” yağmur umutlar gibi okumalıyım. * * * YAĞMUR MUHABBETİ: Konuştun mu […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Yolcu

Yarına ne bırakıyorsun? Ne götürüyorsun gittiğin yere? * * * VEDA Nedense üzülmüyorum artık; Yaz, baharlar geçince. Sonbaharlar sarartıp soldururdu beni. Nedense seviyorum artık; Vedaları da… * * * GÖKYÜZÜ NEREDE? Demedi deme! Bu gözlerinle… […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Gökyüzü yakınlığı

Daha mı yakın yollarda gökyüzü! * * * MORAL İÇİN KURAL: Moralin mi bozuk? Göğe bak, ağaçlara bak! Hesapsız hediyeler içindesin… Tek kuruş alacaklı değilsin de suratından düşen bin parça… Ne iş! * * * […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Hayata bağlanmak

Alo! Hayat? Orda mısın; öldüm ben bu yaşamaktan! * * * SÜKÛNETE DAVETİYE Sakin ol; zaten hayat yavaş! Sakin ol; zaten geçemezsin hayatı! Sakin ol; anca görürsün yaşamayı! Sakin ol; mevsimlere baksana; nazlı ve heyecanlı. […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Sabaha koşan adam

Sabahın körü diyenlere inat; aydınlığı gözüne, gönlüne s/inenlerden olmak da sabah ilk hedef olsa gerek… * * * Sabaha koşan adam Bu sabah hedefimde… güneşten önce uyanmak var. Ezanların geceyi yıkadığını görmeliyim. Kuşların bestesine katılmasam […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Dua kapısı

DUA KAPISI: Şu an dolunay var. Nelerin peşindeyiz? Bir selâm bile vermiyoruz: “Ay Kardeş, merhaba!” diye… İşimiz çok! Peh, bana sorarsan; yok! İşimiz gücümüz var, diye diye… Nereye geldi dünya! Dün: “Ay Dede, evin nerede?” […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Bir “şimdi” hikâyesi

Az gitmişler uz gitmişler. Dere tepe düz gitmişler; bir de bakmışlar ki… ne görsünler! Şimdi’den gelip şimdi’ye gitmişler! * * * SABAH: Sabah, uyanmayı anlatır. Silkinip sarsılmayı yani. Dirilişi… Gecelerin kararıp kalmayacağını… * * * […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Hürriyet: İnsanın “insan” hâli

ZİNCİR: Yoo; insanları zincire vurabilirsiniz; insanlığı/hürriyeti asla! * * * İKİZ KARDEŞ: Herkese lazım bir sırrı ifşa edeyim: “Hürriyet insanın ikiz kardeşidir. Yok, yok; ta kendisidir.” * * * İSTİBDAT: Aydın düşünür, düşündürür, tartışır. Yeni, […]