“Ya Müfettiha’l Ebvab!”
Ey kutsi kuş! Bunca uğraşı…
Peşinden koşturup durduğun,
Hayat,
Ne için?
Bir yaşamak kaygısı değil
Dalıp durduğum,
Bir türlü durulamayan ben
-Engelleri ben olduğum-
Fısıltı ne, rüya ne, hayal ne
Giz diyorsam eğer gerçeği düşle:
-Hep yokluğumda var olduğum-
Hayat:
(biri var)
Tanımak için..
Ey kutsi kuş! Bunca çağırışı..
Duymak için koşturduğun
Bir ‘için’ sancısıydı
Hay huylarla uyuttuğum,
Duymak,
Ne için?
Bir var olmak kaygısı değil
Söyleyip durduğun,
Bir türlü duyamayan ben
-konuşanı yine ben olduğum-
Ses ne, seda ne, makam ne
Dinle diyorsa eğer sessizliği yeğle:
-Her duyduğum hep Sen’in olduğun-
Hayat:
(biri var)
Duymak için..
Ey Kutsi kuş! Bunca ağlayışı..
Devşirip durduğun
Hangi yollardı yorulduğun?
Hangi ilahi kaplardı doldurduğun?
-Ey kutsi kuş!
Peşinden koşturup durduğum
Bir ‘için’ sancısıydı
Engelleri kaldırmak için yorulduğum-
Ey Kutsi kuş! Bunca ağlayışı..
Döküp durduğun
Bunca yangını..
Söndürmek için miydi yanıp durduğun?
Ey Kutsi kuş!
Kaç için sancısıydı
Gözyaşlarınla merhem olduğun?
Hayat:
( tek biri var )
Sevmek için…
İlk yorumu siz yazın