Bir için sancısı

“Ya Müfettiha’l Ebvab!”

Ey kutsi kuş! Bunca uğraşı…

Peşinden koşturup durduğun,

Hayat,

Ne için?

Bir yaşamak kaygısı değil

Dalıp durduğum,

Bir türlü durulamayan ben

-Engelleri ben olduğum-

Fısıltı ne, rüya ne, hayal ne

Giz diyorsam eğer gerçeği düşle:

-Hep yokluğumda var olduğum-

 

Hayat:

(biri var)

Tanımak için..

 

Ey kutsi kuş! Bunca çağırışı..

Duymak için koşturduğun

Bir ‘için’ sancısıydı

Hay huylarla uyuttuğum,

Duymak,

Ne için?

Bir var olmak kaygısı değil

Söyleyip durduğun,

Bir türlü duyamayan ben

-konuşanı yine ben olduğum-

Ses ne, seda ne, makam ne

Dinle diyorsa eğer sessizliği yeğle:

-Her duyduğum hep Sen’in olduğun-

 

Hayat:

(biri var)

Duymak için..

 

Ey Kutsi kuş! Bunca ağlayışı..

Devşirip durduğun

Hangi yollardı yorulduğun?

Hangi ilahi kaplardı doldurduğun?

-Ey kutsi kuş!

Peşinden koşturup durduğum

Bir ‘için’ sancısıydı

Engelleri kaldırmak için yorulduğum-

Ey Kutsi kuş! Bunca ağlayışı..

Döküp durduğun

Bunca yangını..

Söndürmek için miydi yanıp durduğun?

 

Ey Kutsi kuş!

Kaç için sancısıydı

Gözyaşlarınla merhem olduğun?

 

Hayat:

( tek biri var )

Sevmek için…

 

 

İlk yorumu siz yazın

Makale hakkında düşüncelerinizi paylaşın:

E-Posta adresiniz kesinlikle gizli kalacaktır.


*