Beni koltuğa saplayan bir kitap var
Zorluyor sanmayın; satırları gizli hazinem
Ne vakit başına geçsem, dört bir yanımı sarıyor
Sıkışıyor nefsim, şeytanım susuyor
Günahlarım adeta ağlamaya itiyor
Bir feryat kopuyor içimden; çığlığım kulaklarımda…
Bir kitap ki bu; Kur’ân ufuklarında
Sırlarımın sandığı satırlar anahtarında
Satırlarında çözülüyor susmaya sakladıklarım
Sayfalar sürmüyor, kelimeleri veriyor cevap…
Bir kitap var; keşşaf-ı âlem
Kapağını açmaya korkuyorum;
Hangi günah çıkacak içimden
Kızmıyor, suçlamıyor, tenkid yok mürekkepte
Bir tılsım kokuyor ki; rıza-yı İlahî niyette
“Ey nefsimle beraber dinleyen!” diyor ya
Silmek istiyorum yaşadığım zamanları!
Kaybolsun istiyorum bütün hafızalardan
Savrulsun mağfiret rüzgârlarıyla çöplerim
İri başaklar olsun geriye kalanlarım
Nefsi aklayacak tövbe gözyaşları
Boynu bükük bir başağın affa susamışlığı…
İlk yorumu siz yazın