Kadın, insandır

Merhaba Değerli Genç Yorum Okurları;

Bu ayki kapak dosyamız olan “Kadına şiddet” konusuna özel olarak, burada sözü Mustafa Sevim’e bırakıyoruz. Mustafa Sevim Instagram’da @gazetecibaba hesabıyla yer alan, hasbelkader tanıştığımız bir isim. Eşi çalıştığı için ev işleriyle ilgilenip çocuğuna bakan bir “ev babası” o. Instagram paylaşımlarında şahit olduğumuz üzere; kadına verdiği değeri, eşi ile olan iletişimlerini, çocuğuna olan ilgisini, evlilik hayatını gerçek anlamda “müşterek” görerek sergilediği çabayı ve tüm bunları samimi, doğal bir şekilde yapıyor oluşunu takdir ediyoruz. Sözü daha fazla uzatmadan, düşüncelerini bizimle paylaştığı için kendisine çok teşekkür ediyor, bu çok önemli sayımızı istifadenize sunuyoruz.

“Eşyanın hakikatini olduğu gibi göster bize” diye dua edermiş dervişler. Hakikati aramak için bakmanın ötesinde, görmenin tılsımını aramışlar.

Hakikati aramaya çalıştığım yollarda eşimle tanıştım bir gün. Birlikte yola çıktık. Kadın, yoldaşım olmuştu. Bir bedenden fazlasını gördüm karşımda. Efendimizin (asm) Hz. Aişe’ye sığındığı gibi sığındım ona. Her tarafım dost eliyle doldu. Dünya işlerini de birlikte yaptık. “Ev işi, aile işidir” diyerek; çayı bazen o getirdi, yemeği ben yaptım. Süpürgeyi o yaptı, çamaşırları ben astım. Kitaplıkların tozunu birlikte aldık. Hayatı birlikte omuzluyorduk.

Derken günlerden bir gün oğlum doğdu. İşi-gücü bırakıp, evimde bebeğimi büyütmeye başladım. O güne kadar 21 ülke gezmiş, yollarda yolları aramış, insanlara dokunup, onları tanımış ve hakikat peşinde yılları geçirmiştim. Derken 2+1 evde, bir bebek ile baş başa kaldım. Dönüp dolaşıp, insana geri dönmüştüm.

O bebeği görmeye çalıştım. Bebek, hakikat ile ilgili sırların hepsini barındırıyordu sanki. Aradım, durdum. Bebeğimin emzirme hariç bütün ihtiyaçlarını karşılıyordum. O sadece annesinin değil, benim de oğlumdu. Her şeyin ötesinde ise ondan an ve an bir şeyler öğreniyordum.

Ben evinde bebeğini büyüten bir baba, bir adam ve en önemlisi de insan olarak; bir anne, bir kadın ve en önemlisi de insan olarak görüyorum eşimi. O da benim gibi bir insan ve onun da ötesinde bir ruha sahip. Değerini Allah’tan almış ve hakikate dair bir şeyler barındıran bir kul.

Bunları hiç görmeden, karşısındaki kişiye salt “kadın” olarak bakan insanların; birçok şeyi atladığı bir çağda yaşıyoruz. Kitle iletişim araçları, toplum ve daha birçok aygıtlar ile “kadın” yabancılaştırılarak, adeta “insandan” koparılıyor. Büyük yükler omuzlarına yüklenerek, ağırlaştığı yerde de insandan koparılmış “erkekler” çıkıyor karşılarına. Omuzlarına bir de sırasıyla şiddetin bütün türleri yükleniyor. Adeta dünya karşısına çıkıyor. Bir köşede sessizce “kadın”, “insan” olduğunu hatırlamaya çalışıyor.

Kadın, insandır. Baktığımız her kadında, önce insanı görmeyi nasip etsin Mevla bizlere…

İlk yorumu siz yazın

Makale hakkında düşüncelerinizi paylaşın:

E-Posta adresiniz kesinlikle gizli kalacaktır.


*