Kur’ân bize “Yaş ve kuru her şeyin Kitab-ı Mübinde yazılı olduğunu”1 bildirmektedir. Bundan anlaşılıyor ki varlık adına ne varsa hepsi ihmal edilmeden kayıt altına alınmıştır. Kur’ân bilimselliğinin açılımında tespitlerimize göre dört büyük alan bulunmaktadır.
Bunları şöyle sıralayabiliriz:
1. Allah’ın “güzel isimleri” olan “Esma-i Hüsna”ların bütün ilmî alanları kendi anlamları içinde kuşatmış olmalarıdır.
2. Peygamberlerin mucizelerinin fen ve teknolojide insanlığa büyük örnekler olarak sunulmasıdır.
3. Bizzat ilmî konulara temas eden âyetler yoluyladır. Bunun için Ğaşiye Suresinin 17-19. âyetlerinde şöyle bildiriliyor:
Devenin nasıl yaratıldığına bakmazlar mı?
Semanın nasıl yükseltildiğine bakmazlar mı?
Ve dağların nasıl dikildiğine bakmazlar mı?
4. Az bilinen bir alan olarak, yaratılmış varlıklarla ilgili fiiller ve isimler çok önemli faaliyet-i İlâhiyeye ait detay alanları bildirmektedir. Yukarıdaki üç alanın her biri geniş incelemelerle detaylandırılabilir. Ancak biz o kısmın üzerinde durmayıp burada bir örnek olarak “tesviye etmek” anlamındaki “sevva fiilini” kısaca inceleyeceğiz:
Sevva fiili Kur’ân’da 83 yerde çeşitli türevleriyle “denk olmak, eşit olmak, doğrulmak, gençlik zindeliği olarak dik durmak, kâinata istiva etmek, semaya istiva etmek ve nihayet tesviye etmek” gibi anlamları ifade etmek için kullanılmaktadır.2
Biz bunlardan “tesviye etmek anlamındaki sevva fiilinin ilk insan Hz. Âdem’in (as) yaratılışında “tesviye edilme sürecini” ve neslinin yaratılışındaki “tesviye edilme sürecini,”3 üçüncü olarak kâinatın tesviye edilişini zikredeceğiz. Böylece fiillerde saklı bilimselliği öne çıkaracağız.
Hz. Âdem (as) üç kademede yaratılmıştır . Bunları Bediüzzaman Said Nursî’nin “Cenab-ı Hakkın, Âdem’i (as) 1. Halk etti 2. Tesviye etti 3. Nefh-i ruh etti” diye isimlendirişinden öğreniyoruz. 4
Bu tespitlerine göre, topraktan yaratılan Âdem’in (as) ilk insan hücresi olarak birinci kademe ve onun tesviye edilmesi ikinci kademe yaratılışı bildirirken, tesviye sonunda ruh üfleme üçüncü kademe olmaktadır. Yüce Rabbimiz bu üç kademeli bilgiyi meleklere Sad Suresi 71-72. ve Hicr Sûresi 28-29. Âyetleriyle şöyle bildirmiştir: “Rabbin meleklere çamurdan bir beşer halk etmekteyim, onu tesviye edip ruhumdan üflediğim zaman secdeye kapanın.”5
Hz. Âdem’in (ra) “tesviye edilmesinin” nasıl olduğunu, “neslinin de tesviye edilmesinde” kullanıldığı için gönül rahatlığıyla anlama imkânına kavuşmuş oluyoruz. Hem de bu konuda beş âyet bulunmaktadır6: Hz. Âdem (as) ve Havva’nın nesli olarak rahimlerde embriyonal sürece karşılık gelen şekilde tesviye edilmekteyiz. Bu durumda fiil aynı ise aynı konuda süreç de aynı demektir. Böylece vadinin dik yamaçlarından tırmanarak plato denen düzlüğe ulaşmış olmak gibi, ilk insan Hz. Âdem’in (as) ikinci kademe yaratılışı olan “tesviye edilmesinin,” bizim anne rahmindeki tesviye edilişimizle aynı olduğu sonucuna varılır.
Bu durumda rahimlerdeki embriyonal sürece karşılık gelen tesviye edilmeye bakalım. Tesviye etme ahşaptan demir ve diğer metallere kadar uygun şeklin verilmesi için usta eller tarafından âlet ve edevat kullanılarak yapılır. Böylece bütün içerisinde iş yapacak uyumlu parçaları ortaya çıkar. Anne rahminde ise bütün başlangıç malzemesi zigot denilen mikroskobik bir hücreden ibarettir. Orada ne usta, ne de âlet-edevat vardır. Orada el, parmak, göz görmeyen hücrelerin kalıp kullanmaksızın fakat kalıptan çıkmış gibi organlar yapmaları vardır. Embriyonal süreçteki tesviye edilmede tespitlerimize göre 6 detay vardır. Bunlar; 1. Vücuttaki organların sayısı, 2. Organların görevine göre şekilleri, 3. Organların büyüklüğü, 4. Organların vücuttaki yerleri, 5. Organların fizyolojik faaliyetleri, 6. Organlar arasındaki ortak ilişkidir.
Böylece Hz. Âdem’in (as) yaratılışı karanlık ve sisler ötesinde olmaktan çıkar. Bulanıklıktan kristalize bir muhteşem bilgiye ulaşırız. İşte fiillerin taşıdığı Kur’ânî bilgilerdeki büyük mesajlar böyle olup içinde yaşadığımız asrın imkânlarıyla tekrar incelenmeleri gerekmektedir.
İlk yorumu siz yazın