Ne Amerikan tavukları kadar gereksiz ne de hayatınızı kurtaracak kadar gerekli bilgiler…
Savaş sırasında askerlerin iyi beslenmesi ve yeterli enerjiyi alabilmesi oldukça önemlidir. Bundan dolayı II. Dünya Savaşı sıralarında bazı gelişmiş ülkeler, beslenme konusu üzerinde çok durarak, olayı farklı bir boyuta taşımıştır. Amerika ve Almanya da bu ülkeler arasındadır. Bu iki ülke savaşta bir askere gereken enerji, tokluk hissi, dinçlik, korkusuzluk veren, yorgunluğu ve uykusuzluğu olabildiğince hissettirmeyen bir savaş çikolatası yaptılar. Bu savaş çikolatalarını bir inceleyelim sevgili okur.
Amerika’da 1937 yılında orduda görevli Yüzbaşı Paul Logan, dünyanın en büyük çikolata şirketi ile görüştü. Savaşa katılan askerlerin ihtiyaçları üzerine acil durumlarda veya uzun saha görevlerinde kullanacakları özel bir savaş çikolatası çıkarmasını istedi. Görüşmeler sonucunda hemen işe konuldu, savaş çikolatasının ilk deneysel üretimine başlandı.
Çıkarılacak olan savaş çikolatasında istenen özellikler şunlardı: Ebatının küçük olması, besleyici ve enerji değerinin yüksek olması, yüksek sıcaklıklara dayanabilmesi, “haşlanmış patatesten biraz daha iyi” tadının olmasıydı. (acil olmayan durumlarda askerlerin acil durum erzaklarını yemesini önlemek için)
Tadının istenildiği gibi normal bir çikolatadan daha az çekici olması için, şeker miktarı düşürülüp çikolata likörü oranı arttırıldı. Çikolata barlarının her biri yaklaşık 600 kaloriydi. Çikolata ısıya dayanıklı olsun diye sert yapılmıştı. Askerlerin zor zamanlarında traş bıçağı ile sıyırarak yedikleri, insan dişinin kesemeyecek derecede bir sertlikte olduğu tarihî bilgileri de mevcuttur.
Bu çikolatalar ilk zamanlar Yüzbaşı Paul Logan’ın ismiyle, Logan Barları olarak anıldı fakat sonraları “Field Ration D” olarak adlandırıldı. 1940 yılından 1945 yılına kadar çikolata fabrikasının ortalama 3 milyar adet savaş çikolatası ürettiği tahmin ediliyor.
Almanya ise ilk başta Amerika gibi ihtiyaçları karşılamak için çalışmalar yaparken, sonrasında savaşın hırsıyla iş ihtiyaçları karşılamaktan çıkıp uyarıcı madde kullanımına varmıştır.
1936 Yaz Olimpiyatları’nda performans arttırıcı, enerji ve dinçlik veren “Sportschokolade” adıyla “spor çikolatası”nı tanıttı.
1. Dünya Savaşı sırasında Scho-Ka-Kola adıyla, Alman Ordusuna ve Alman tank ekiplerine verildi.
1939 yılında tank çikolatası anlamına gelen Panzerschokolade adıyla orduda anıldı. Yapılan çikolataların etkilerinin yetersiz geldiği görüldü ve daha etkili bir şey yaptılar. Bu, yapılan çikolatalarla aynı görevi gören ama aynı etkileri yüksek dozda sağlayan Pervitin adlı haplardı.
Pervitin, ciddî miktarda metanfetaminden oluşan uyarıcı bir ilaçtı. Bu madde için kısaca cesaret hapı da diyebiliriz.
Adolf Hitler döneminde, cephedeki askerlere durmadan, yorulmadan, acıkmadan ve sorgulamadan ilerlemeleri için verilmekteydi.
Bu ilaç, ana maddesi metanfetamin olduğu için insan beyni ve vücudunda uyku, beslenme ve dinlenme gibi ihtiyaçları yok etmekteydi.
Önce toplama kamplarındaki esirler üstünde denenip, daha sonra askerlere verilmiş ve etkileri incelenmiştir.
Alman ordusunun Pervitin kullanımına dair ilk kanıt, Alman edebiyatçı Heinrich Böll’ün orduda çok zorunlu hizmet yaptığı dönemde ailesine yazdığı mektuplarda geçiyor.
Böll mektuplarında ailesinden, cephede geçirdiği zor zamanları atlatabilmek için kendisine daha fazla Pervitin yollamalarını istiyor.
Sovyetler Birliği’ne saldırı sırasında yüzbinlerce askerin bu haplara bağımlı hale geldiği belirtiliyor.
Alman ordusu kayıtları, 1939 ve 1945 arasında askerlere yaklaşık 200 milyon Pervitin hapı dağıtıldığını ortaya koyuyor. Nazilerin uyarıcı madde kullanımına dair bir kitap yazmış olan Wolf Kemper, “Bu, Hitler’in çok uzun süre önce kaybettiği bir savaşı kazanmak amacıyla kullandığı son gizli silahıydı” diyor.
İlk yorumu siz yazın