ZAMANIN İZİ
Baharlara, kışlara zamanın eli değdi. Solan çiçekler oldu. Yağmuru bağrına basıp bereketlenen topraklar bazen. Zaman geçer. Zaman tükenir. Ve hiç ardına bakmaz. Ardına kelimeler bırakır. Zaman sesler ve sessizlikler koyar önüne. Kalbindeki hira’ya sığınırsın. Harf harf bir yalnızlıklar çöker kalbindeki sokaklara. Araflar olur, yağmurlar yağar. Yüreğine nefesin batar. Korlar yanar yanar söner mi zaman ile? Kül olur mu zamanla? Zaman bazen şifa, bazen yara, bazen kurşun. Zaman bazen bekleyişle lâl kesilir, bazen vuslatla su misali akıp gider. Zaman imtihan, mükâfat, sabır ve teslimiyettir. Her yeni an ile ahirete yaklaşırız. Sürgün biter, sonsuzluk başlar. Zaman geçer ve kalbine izi kalır.
Fazilet KIRMIZI
KİŞİLİĞİNİ İMANLA İNŞAA ETMEK
Ruh yok, heyecan yok… İnsanların karşısına geçiliyor dinden, imandan bahsediliyor. İnsanın içinde öyle bir atmosfer oluşmalı ki dışarıya o atmosferi aksettirebilmeli. “Sadece kendim yaşayayım” düşüncesi bana kalırsa bencilcedir. Kendim deyip köşesine çekilmek nerde; insanlık deyip durmadan koşturmak nerde, nerede?! İnsan önce kendi kişiliğinin inşaasına başlamalı ve bu inşaa ömür boyu devam etmeli. İnsan kendi açığını bulduğu vakit kendi kendini bir nevi terslemeli. “Ben ne yapıyorum” diyebilmeli. Acaba hangi hareketim yanlış, nerede yanlış yapıyorum diyebilmeli. İnsan dünyalığını oluşturduğu gibi kişiliğini de oluşturmalı…
Ahmet PİRLİOĞLU
MAHMUR MAHMUR
Akar seller, eser yeller,
Bakar beşer mahmur mahmur.
Nice serverler sendeler,
Bakar beşer mahmur mahmur.
Bir damla su deler yeri,
Nice akıllısı deli,
Bilinmez acep kim veli,
Bakar beşer mahmur mahmur.
Baranî sen de seyret,
Mevla’ nın işi ne hayret,
Vakit gelende veda et,
Bakar beşer mahmur mahmur.
İlk yorumu siz yazın