Öğretmenim, öğretmen!

Ben bir öğretmenim,

Sevdiğim işi yapıyorum sonuçta.

Sonra bir daha severek yapabilecek miyim diye

Telaşla uyuyorum her gece.

 

Soluyorum burcu burcu reyhan kokulu saçlarından her çocuğumu.

Sonra bir daha soluyabilecek miyim korkusuyla

Uyanıyorum her sabah.

 

İkirciksiz gözle alabildiğince bakıyorum.

Sonra bir daha görebilecek miyim korkusuyla

Kırpmıyorum gözlerimi.

Öğretmenim, öğretmen! diyorum

Renklerin her tonu adedince mutluluğu yaşıyorum.

Sonra bir daha hayatlarına dokunamıyor olmanın sancısıyla

Mesuliyet doluyor kalbime, dehşete düşüyorum,

 

Sevgiyle yaklaşıyor önce birkaçı

Sonra bir sevgi yumağı arasında kalıyorum.

 

Oh be diyorum!

Her mevsim çiçekli bir bahçenin neşesiyle

İyi ki öğretmenim diyorum.

İlk yorumu siz yazın

Makale hakkında düşüncelerinizi paylaşın:

E-Posta adresiniz kesinlikle gizli kalacaktır.


*