Giden zamanın sayılamayacak hale geldiği yıllar,
Sevinçler, mutluluklar ve en acılı ayrılıklar,
Geçen ömürde yaşanılan olayların unutulduğu acılar bunlar…
Daha yeni canından bir parçayı kaybetmiş, acısı yüreği yakan analar, babalar varken;
Zulmün en şiddetlisiyle karşı karşıya kalıp, ellerini açarak rabbinden yardım isteyen
binlerce mazlum dururken;
Kardeşlerinin acısı yokmuşçasına gülen insan,
Neredesin?
Sildin mi hakikatleri, arkanda bırakip, yoluna devam mı ettin..
Neredesin?
Dön, bak; acısı dinmeyen mazlumlara, devam eden zulümlere…
Unutma hakikatleri, göm zihninin en derinlerine.
İlk yorumu siz yazın