Sabahın körü diyenlere inat; aydınlığı gözüne, gönlüne s/inenlerden olmak da sabah ilk hedef olsa gerek…
* * *
Sabaha koşan adam
Bu sabah hedefimde… güneşten önce uyanmak var.
Ezanların geceyi yıkadığını görmeliyim.
Kuşların bestesine katılmasam olmaz.
Alnıma o serinlik değmeli…
O aydınlığı içmeli gözlerim.
Bana ne ondan bundan;
Şu dağın ardından gelen güneşe;
İlk gülen ben olmalıyım.
Bak; horozlar farkında işin;
Sabahı çoğaltıyorlar durmadan.
Ya, yatıp kalırsam öyle!
Şu gülün üstündeki şebnemler ağlar bana.
Kuşlar hüzün okur.
Hangi yüzle çıkarım bu Âlem Çarşısı’na!
Herkes bana bakar.
Aman ha!
Adım sonra: “Sabaha Geç Kalmış Adam”a çıkar.
Güle, güneşe, Şebnem’e…
Aynalarda gözlerime bakamam.
Neme gerek!
Sabahın elinden ilk ben tutmalıyım.
Gecede kararmışları avutmalıyım.
İlk yorumu siz yazın