KEYFİNCE LÜGÂT

Gezer mezar

Bi’ şey istemiyoruz; ölmüşlüğünüz bizi de öldürmeden önümüzden çekilin yeter. Yaşıyor ve yaşatıyor gibi fotoğraflar verme gayretiniz (yo, yo; işgüzarlığınız) miadını çoktan doldurdu. Gezer mezar olduğunuz aşikâr… İnsanlık yolunu tıkamayın. Tıka basa bıktık sizden. UĞRAK […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Zor soru

Zor soru Her kafadan bir ses çıksa… Çıkmıyor! Ne yana düşüyor-du; Gökyüzü, mevsimler, kuşlar?! Nicedir bakmamışım da! AŞK İZİ Bir aşkın izi var gözlerinde; Yüreğindeki sızıdan belli. MÜCERRET Mücerret/soyut ifadeler şiirin akarsuyu, havuzu… UNUTKANLIK KÖTÜSÜ […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Hişt!

Sıkıntı burda-n kopuyor: Fânî dünyadan ebedî şeyler bekliyorsun. Hişt, aradığın başka yerde (de…) ARMONİ Her kafadan bir ses çıksa… Çıkmıyor! Haydi, çık, konuş! Konuşmuyor. ŞİİR İÇİN İzahını bilseydim şiire durur muydum; bilmiyorum! SABAH Her yan-da […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Rol ya da gerçek

Bir oyunla karşı karşıyayız! Tiyatroda, sinemada… hayattaymış gibidir roller ki… inandırıcı olsun. Çok ciddî iş yapıyormuşuz gibi “iş”ler yapıyoruz “normal” hayatta da… normal akışına bıraksak o hayatın fıtrî hatırı kırılmasa… YAĞMURUN GÖZYAŞLARI Konuştun mu yağmurla; […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Dünya/rüya dedikleri

Gölgelerin bölgesinde… Bilsem ki neresinde… Hevesinde, neşesinde… Bir anlık bûsesinde… Çetin savaşlar ve hüsran ateşinde… Hırsların cenderesinde imdat çığlıkları… Bir gölge gördüm. Allah hayretsin; anlat hele! Hayra karşı gelesin de… Gölge işte; nesini anlatayım! Baktım […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Yaşamak durağı

Nereye böyle bu dur duraksız nefes nefese bir hikâye? Adımı, kendimi, adresimi unuttum. Bir şey söyle! Ben de senin gibiyim. “Yaşamak Durağı…” diyorlar; oraya gidiyoruz. Durak… dediğime bakma; orası kocaman bi’ ülke imiş. İyi bak […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Çocukluk işte!

Çocukluk işte! Kelebeklerin peşine düşmek… Unutmak dünyayı… Yıldızları saymaya durmak… Ay Dede’yle beraber koşmak… Uykusu uyanıklık… Uyanıklığı uyku olmak… Hep vermeye durmak… Sormak, sormak, sormak… KORKU Bir aşk gibi tuttu elimi. Bende bir korku, bir […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Okudukça yazdıkça

Okudukça yazdıkça Her ne kadar açıldıkça yazsa da kalem… Yazdıkça açılırmış! Yazdıkça “sıkılıyor” insan kendisini. “Okumanın keyfi, yazmanın disiplini” ifadesini sen de duy! Okudukça, yazdıkça adreslerin değişmiyor mu sık sık?! ROL YA DA GERÇEK: Bir […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Ayine-i kalp

Mevsimlerin iç içe olduğu yerdedir hayat… Bir yanı kıştır yüreğimizin bir yanı yeni çiçeklenmiş bahar… Bir yanımız yaprak dökerken bir yanımız yaz meyvelerinin bereketli tebessümü… * * * HATIRALARIN HATIRI Siyah-beyaz, renkli fotoğraflar… Tozlanmış hatıralar […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Ümit Ülkesi’nden notlar

Yapışmış yakasına ümidin; Bırakmıyor. Yolmuş, yokuşmuş, kışmış… Yok; denizler alev alıp tutuşmuşmuş! Çölmüş, yakarmış, fırtınaymış… Gözleri ümidin gözlerinin içinde… Ha dizi dibinde… ha Çin’de… Kuşlar kadar hür… Yürür ha yürür. * * * İNSAN = […]