Bendegân
Mücadeleni takdir etmeyi, bilmeni isterim. Kısa sürede iyi yol aldın. Ceviz, orman, gökyüzü, yıldız, çiçek, derken yavaş yavaş aşıyor gibisin.
Bildiğim hâlâ tam değil. Ama merak etme, bir gün mırıldanacaksın Nazımvari, “Şimdi sen de herkes gibisin…”
Evet hâlâ, “herkes gibi” değil. Bildiğim, herkes kadar da değil. Saygı duymalılar bendegân.
En büyük eğitimi kafana vururcasına yapar hayat. Anladın, maruz kaldın. İçinde ne varsa yaşayacaksın yoksa “bastırdığının esiri olursun.”
Baskılama, yaşa. Bazen sulara karış bazen göğe bak. Bazen rüzgâra bırak kendini bazen toprağa karış topraklaş… En çok Rahmana sarıl. En çok sahibine dönsün yüzün. En çok O’nunla dertleş. Ama yaşa.
Kabul et, zaman alacak. Üzül, geçecek. Bir gün gelecek, Hikmet kör gözlerine âşık olacak. İçinden çıkamıyorsan cevize çık savaşına tutun. Ellerindeki ceviz karalarını gördükçe mutlu ol.
Her şey zıttıyla kaimdir bil. Gözyaşı gülümsemeye, hüzünamedî esenliğe, derbederlik yeniliğe tebeddül eder. Ateş varsa su, dert varsa şifâ var. Rüya varsa tâbir var. Tefeül varsa kader, kader varsa hikmet var. Hikmet odaklı…
Arif değilsin daha, bilgi, sen yine de ânı seyret, gör neymiş olan’dan murad…
“Her firâkın bir visâli, her belanın ahiri,
Her cefanın bir vefası, her gamın pâyânı var.”
İlk yorumu siz yazın