Yedinci Sualiniz:
خَيْرُ شَبَابِكُمْ مَنْ تَشَبَّهَ بِكُهُولِكُمْ وَشَرُّ كُهُولِكُمْ مَنْ تَشَبَّهَ بِشَبَابِكُمْ[1]
hadis midir? Bundan murad nedir?
Elcevap: Hadis olarak işitmişim. Murad da şudur ki:
“En hayırlı genç odur ki ihtiyar gibi ölümü düşünüp ahiretine çalışarak, gençlik hevesatına esir olmayıp gaflette boğulmayandır. Ve ihtiyarlarınızın en kötüsü odur ki gaflette ve hevesatta gençlere benzemek ister, çocukçasına hevesat-ı nefsaniyeye tâbi olur.”
Senin levhanda gördüğün ikinci parçanın sahih sureti şudur ki: Ben başımın üstünde onu bir levha-i hikmet olarak talik etmişim. Her sabah ve akşam ona bakarım, dersimi alırım.
Dost istersen Allah yeter. Evet, O dost ise her şey dosttur.
Yâran istersen Kur’ân yeter. Evet, ondaki enbiya ve melâike ile hayalen görüşür ve vukuatlarını seyredip ünsiyet eder.
Mal istersen kanaat yeter. Evet, kanaat eden iktisad eder; iktisad eden bereket bulur.
Düşman istersen nefis yeter. Evet, kendini beğenen belâyı bulur, zahmete düşer; kendini beğenmeyen safâyı bulur, rahmete gider.
Nasihat istersen ölüm yeter. Evet, ölümü düşünen, hubb-u dünyadan kurtulur ve ahiretine ciddî çalışır.
Mektubat, Yeni Asya Neşriyat, Lugatçeli, İstanbul-2021, s. 330
Lügatçe:
enbiya: nebîler, peygamberler.
hevesat: hevesler, arzular, istekler.
hevesat-ı nefsaniye: nefsin gelip geçici arzu ve istekleri.
hubb-u dünya: dünya sevgisi.
iktisad: tutumlu olma; gereği kadar ölçülü harcama; orta yol, orta hâl; her hususta itidal üzere bulunmak.
levha-i hikmet: hikmet levhası; ders ve ibret verici levha.
melâike: melekler.
murad: anlaşılan, anlatılmak istenen şey, maksat, meram, niyet.
nefis: insanın kendisi; insanı daima kötülüğe, hazır zevk ve isteklere sevk eden duygu.
safâ: gönül şenliği, rahat, huzur, kedersizlik.
sahih: gerçek, doğru.
talik etmek: asmak.
ünsiyet etmek: yakınlık kurup dostluk etmek.
vukuat: meydana gelen olaylar, vak’alar.
yâran: dostlar, sadık arkadaşlar.
1) Meali cevapta verilmiş. (Münavi, Feyzü’l-Kadîr, 3:487; İmam-ı Gazalî, İhyâ-i Ulûmiddin, 1:142.)
İlk yorumu siz yazın