KEYFİNCE LÜGÂT

İnsanlık baharı

İNSANLIK BAHARI: Ruhlarımız çok üşüdü. Âcilen, insanlık baharına bir düşsek diye kaç kıştır bekliyoruz. TAPU VE TABU: Tapusu olan kendisini; tabusu olan herkesi rahatsız eder. NERDESİN? Beynin yıkanmış; git, beynini yıka da gel; öyle konuşalım. […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Ahirzaman günlükleri (II)

DECCAL VE İSA: Dünya buz kesiyor. Haksızlık, zulüm adım başı; ağızları bıçak açmıyor. Herkes işinde gücünde diyeceğim… de değil. Eli işte; gözü oynaşta da değil. Anlatamıyorum; dünyaya bir hâl oldu. Dünyayı böyle hiç görmedim. Oturup […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Ahirzaman günlükleri (1)

SANAL DÜNYA: Bilmem ki! Cehaletin fotoğrafı her yer. Sanal bir zenginlik caddeler. Hüznün rengi mi şu fotoğraflar? Azıcık sükûnet aradığımız! *** RÜŞT YA DA RÜŞVET: Rüştünü ispat etmemiş toplumlarda rüşvet gani; asgarî ücret en asgarî […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Keyf/ince lügât

ZAMANIN RENKLERİ: Bütün zamanların her ân değişen bir rengi, bir sesi, bir hevesi, bir daveti; nesi varsa işte nesi… duyulası, görülesi, hissedilesi… *** İZÂFÎ: O uzak bir şehre gitti; Şehir yakınlaştı! *** İNSANÎ FOTOĞRAF: Tezekkür… […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Keyf/ince lügât

AYNADAKİ: Birilerini kötüleyerek iyi olamazsın; aynadaki sensin; iyi misin?! *** GEÇER/GÖÇER AKÇE: Apartmanlarınız, arabalarınız, diplomalarınız, şöhretiniz… dursun bir kenarda da… bir hastayı yokladığınızı, bir çiçeği kokladığınızı getirin! *** ZELZELE KARDEŞLİĞİ: Kalıplarımız kırıldı! Kalplerimiz kırılmamış demek! […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Keyf/ince lügât

  İlân (Değildir): Kelime hazinesi renkli, çeşitli, bol, duraksamasız, yalansız, riyasız, içi dışı bir, arada, tam yerinde fıkralı, bilmeceli, şiirli, atasözlü, vecizeli, tebessümlü, mizahlı, aforizmalı, resmî değil ciddî konuşmacılar aranıyor! *** Kelime Harçlığı: Sonra topladı […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Keyf/ince Lügât

Edebiyat: Gördüğün görmediğin her şeyin adını yeniden koymak… Kelimelerin hakkını vermek… *** Geç kalmak: Anladım; hayat hızlı; gecikmelerimden belli… *** Sevda ya da çığlık: Yoksa… okunmuyor mu sevdiğimiz apaçık! Apaçık bir çığlık olduğumuz… *** Gökyüzü […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Bu çağa reddiye diyedir

Şu ân dünyanın birinci ihmal ettiği şey “eğitim” olsa gerek. Başkaları ne der bilemem de eğitimin bizdeki adı -son zamanlara kadar- “terbiye” idi. Bu eğip bükmek demek olan kelime içimize gireli; epeyce bir hâl oldu […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Kalemlerin efendisi

-Kale’mdir kalem…- Her kelime bir tohum gibi düşer sayfalara. Yazanın kalbinden yine okuyanın kalbine… Bir aynadır her kelime. Yazan da okuyan da kendini görür orada. Kale’m’e sığınanlar kurtulur diye bir his var içimde. [Elbette kalem […]

KEYFİNCE LÜGÂT

Keyf/ince Lügât

Karanlık Adamlar: Bak; beni oyalıyorsunuz! Alacaktı/verecekti… Eşyalar… Oydu/buydu… Tamam; tadında bırakın şunu! Şuraya misafirliğe gelmişim! Şu mevsimlerin renk dönümlerini, kuşların saadetini seyretmek istiyorum; yakamı paçamı çekiştiriyorsunuz! Allah aşkına, siz kimsiniz, nesiniz?! Kopya: Kopya çekmek serbest; […]